Model oprogramowania
Na podstawowe składniki języka wysokiego poziomu i ich wzajemne relacje składają się elementy programowane przy użyciu języków zdefiniowanych w normie IEC 61131-3, a więc programy i bloki funkcyjne oraz elementy konfiguracji.
Elementy konfiguracji wspomagają instalowanie i uruchamianie programów w systemach sterownikowych. Zalicza się do nich:
konfiguracje (Configurations),
zasoby (Resources),
zadania (Tasks),
zmienne globalne (Global variables),
ścieżki dostępu (Access paths).
Konfiguracja jest elementem języka, który odpowiada systemowi sterowników programowalnych rozumianemu jako całość obejmującą wszystkie pozostałe elementy oprogramowania. Zasób z kolei jest odpowiednikiem funkcji przetwarzania sygnałów (signal processing function) łącznie z funkcjami określonymi przez, podłączone czujniki i elementy wykonawcze (sensor and actuator interface) oraz urządzenia operatorskie HMI (Human-Machine Interface).
Konfiguracja zawiera jeden lub więcej zasobów, z których każdy zawiera jeden lub więcej programów wykonywanych pod kontrolą zero lub więcej zadań. Program może zawierać zero lub więcej bloków funkcyjnych lub innych elementów języka zdefiniowanych w IEC-61131.
Konfiguracje i zasoby mogą być uruchamiane i zatrzymywane za pomocą urządzeń operatorskich, funkcji systemu operacyjnego lub funkcji umożliwiających programowanie, testowanie i kontrolowanie. Uruchomienie (wystartowanie) konfiguracji powinno spowodować zainicjowanie zmiennych globalnych według zasad ustalonych dla fazy inicjacji, a następnie uruchomienie (wystartowanie) wszystkich należących do niej zasobów. Uruchomienie zasobu powinno z kolei spowodować inicjacje wszystkich zmiennych, a następnie wszystkich zadań w zasobie.
Faza inicjacji zmiennych może polegać na podtrzymaniu dotychczasowych wartości zmiennych (retained value), na nadaniu im wartości początkowych ustalonych przez programistę (Initial value) lub wartości domyślnych ustalonych dla poszczególnych typów danych (default initial value).
Zatrzymanie zasobu powinno spowodować unieruchomienie wszystkich zadań w zasobie, a zatrzymanie konfiguracji powinno spowodować zatrzymanie wszystkich jej zasobów.
Programy, zasoby, zmienne globalne, ścieżki dostępu (i odpowiadające im przywileje dostępu) oraz konfiguracje mogą być ładowane lub usuwane przez funkcje zdefiniowane w normie. Ładowanie albo usuwanie konfiguracji lub zasobów jest równoważne z wykonaniem tych operacji na wszystkich zawartych w nich elementach. Natomiast mechanizmy uruchamiania oraz zatrzymywania konfiguracji i zasobów przez funkcje komunikacyjne zostały opisane w piątej części normy IEC 61131.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.